Rozmowa z ANDRZEJEM ROMANIUKIEM, Głównym Inspektorem Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.

Michał Kaczorowski: Jak dużo laboratoriów pracuje dla IJHARS? Czy mają one jakieś specjalizacje?

Andrzej Romaniuk: W strukturach bazy laboratoryjnej GIJHARS znajduje się obecnie 5 laboratoriów: w Poznaniu, Białymstoku, Gdyni, Kielcach oraz Lublinie. Nasze laboratoria to nowoczesne, wysoko wyspecjalizowane i wyposażone jednostki badawcze, które swoim zakresem analitycznym obejmują wszystkie grupy towarowe artykułów rolno-spożywczych.

Od lat laboratoria GIJHARS rozwijają zakresy swoich specjalizacji. Przykładowo laboratorium w Lublinie specjalizuje się w badaniach chmielu i miodu, a to w Gdyni mleka i przetworów mlecznych oraz tłuszczów roślinnych i zwierzęcych. Laboratorium w Poznaniu bada wina i przetwory owocowo-warzywne, z kolei w Kielcach specjalizują się w badaniu mięsa i przetworów mięsnych oraz analizach techniką PCR. W Białymstoku bada się przeważnie wyroby cukiernicze i napoje. Oczywiście to tylko zarys możliwości naszych laboratoriów.

GIJHARS nieustająco inwestuje w najbardziej nowoczesne technologie i metodyki badawcze, a także udoskonala procedury kontrolne. Naszym nadrzędnym celem jest to, żeby polska żywność była najlepsza i konkurencyjna. Mamy świadomość, że tylko nowoczesne metody badawcze i wyspecjalizowane laboratoria są w stanie wykryć fałszowaną żywność. Dlatego laboratoria GIJHARS systematycznie poszerzają zakres metodyk objętych akredytacją, a kompetencje analityczne weryfikują poprzez udział w badaniach biegłości, zarówno krajowych jak i zagranicznych. W strukturach mamy też laboratoria referencyjne wskazane w prawie krajowym i UE.

M.K.: Na wytwórcach z jakich branż skupiły się kontrole przeprowadzone przez IJHARS w 2016 roku?

A.R.: Podobnie jak w  poprzednich latach, także w 2016 roku Inspekcja sprawdziła jakość polskiej żywności. Przeprowadzone kontrole miały na celu sprawdzenie czy artykuły rolno-spożywcze spełniały wymagania w zakresie jakości handlowej określone w przepisach oraz dodatkowe wymagania zadeklarowane przez producentów.

Inspektorzy skontrolowali produkty znajdujące się w podstawowym koszyku zakupowym przeciętnego konsumenta, w tym: mięso i przetwory mięsne, przetwory mleczne, tłuszcze do smarowania, pieczywo, makarony, przetwory owocowe i warzywne oraz herbaty i herbatki owocowe.

M.K.: Jakie grupy towarów są najczęściej fałszowane przez krajowych producentów żywności?

A.R.: Warto pamiętać, że im bardziej produkt jest przetworzony i im więcej ma składników, tym łatwiej go zafałszować. Chociaż żywność taka jak świeże owoce i warzywa czy też jaja, czyli produkty, które kupujemy nieprzetworzone, niestety również mogą być zafałszowane. Podanie informacji o polskim pochodzeniu na owocach lub warzywach sprowadzonych z zagranicy jest właśnie przykładem fałszerstwa. Natomiast nieuczciwi przedsiębiorcy na jajach od niosek trzymanych w klatkach, umieszczają informację o innym chowie, na przykład ściółkowym.

Żywność można zafałszować na wiele sposobów. Droższy składnik zastępuje się tańszym i tak często w wędlinach zamiast mięsa znajdujemy MOM lub tłuszcz. Oczywiście jest to zgodne z prawem, ale uczciwie trzeba poinformować o tym konsumenta.

W laboratoriach GIJHARS wykrywamy zafałszowania polegające na obecności mleka krowiego w przetworach mlecznych deklarowanych jako kozie i owcze, niedozwolonego tłuszczu obcego na przykład roślinnego w przetworach mlecznych oraz niedeklarowanych składników, na przykład: mięsa oddzielonego mechanicznie, barwników, alergenów i substancji konserwujących. Proceder fałszowania jest naganny, a jego skutki odczuwają zarówno konsumenci, jak i uczciwi producenci. Proszę pamiętać, że to wprowadzający do obrotu ponosi pełną odpowiedzialność za jakość handlową wyprodukowanego artykułu rolno-spożywczego.

M.K.: W branży mięsnej funkcjonują normy zakładowe. Czy producenci dotrzymują swoich deklaracji dotyczących składów produktów?

A.R.: Wyniki kontroli przeprowadzanych w zakładach mięsnych potwierdzają, że rozpiętość deklarowanych parametrów przy produkcji wędlin jest duża. Podczas ostatniej kontroli ustaliliśmy, że prawie 64% kontrolowanych podmiotów deklarowało zgodność produkcji z zakładowymi dokumentami normalizacyjnymi, a tylko niewiele ponad 20% korzystało z wymagań określonych w Polskich Normach.

Przykładowo deklarowana przez producentów zawartość wody w wędzonkach i kiełbasach była wyższa od maksymalnego poziomu wskazanego dla tego asortymentu w PN, gdzie dla wysokowydajnych szynek i łopatek wskazano dopuszczalny poziom wody do 82%. Natomiast producenci deklarowali 97%. Niestety, zdarza się często, że wyroby mięsne są przez nas kwestionowane. Nawet producentom, którzy samodzielnie opracowali parametry dla swoich wyrobów nie udaje się dotrzymać własnych deklaracji.

M.K.: Dziękuję za rozmowę.

© Materiał chroniony prawem autorskim –  regulamin