Pradawni mieszkańcy Chin rozpoczęli uprawę ryżu siewnego już 10 tys. lat temu – informuje serwis internetowy Instytutu Archeologii Chińskiej Akademii Nauk Społecznych.

Według najnowszych badań, prowadzonych przez archeologów na neolitycznym stanowisku we wschodnich Chinach, przejście z uprawy ryżu dzikiego na uprawę ryżu siewnego w tym rejonie nastapiło w okresie wczesnego neolitu.

Naukowcy z Chińskiej Akademii Nauk zbadali fitolity ryżu z różnych próbek odkrytych na neolitycznym stanowisku Hehuashan w prowincji Zhejiang. Porównali ich ilość oraz kształt.

Fitolity to krzemionkowe twory powstające w komórkach roślinnych, zachowujące się jako skamieniałości. Dzięki temu, że powstają wewnątrz tkanek, mają swoiste właściwości, pozwalające na rozpoznanie gatunku rośliny, z której pochodzą.

Analiza fitolitów ryżu ze stanowiska Hehuashan wykazała, że mieszkańcy tego neolitycznego siedliska już w czasach kultury Shangshan – rozwijającej się na obszarach górnego biegu rzeki Qiantang w okresie 11-9 tys. lat temu – mogli próbować różnych sposobów uprawy dzikiego ryżu w celu zwiększenia plonów.

Obecność w badanych próbkach fitolitów typowych dla ryżu siewnego wskazuje, że próby te były udane i doprowadziły do powstania upraw tego ryżu.

Jak poinformował prof. Wu Yan z Instytutu Paleontologii Kręgowców i Paleoantropologii Chińskiej Akademii Nauk, pradawni mieszkańcy wschodnich Chin wcześnie spostrzegli, że dziki ryż może zaspokajać ich głód, nauczyli się zbierać i właściwie przechowywać ziarna ryżu, a wkrótce też rozpoczęli uprawiać ryż siewny.

Źródło: PAP