Ma delikatną skórkę i kremowe wnętrze, dzięki któremu rozpływa się ustach. Pewnie nigdy by nie powstał, gdyby nie przypadkowe spotkanie i rozmowa. 28 kwietnia obchodzimy Dzień Sera Camembert, jednego z symboli kuchni francuskiej.

Rok 1791 jest bardzo ważny dla Francji. Właśnie wtedy stworzono pierwszą konstytucję francuską, ale także przepis na najsłynniejszy francuski ser. W niewielkiej miejscowości Camembert – na północy kraju, na farmie świeżego sera Beaumocel, na której pracowała Marie Harel, ukrywał się ksiądz Charles-Jean Bonvoust. Według legendy, wiedział on jak produkowało się ser brie i przekazał recepturę Marie Harel, która zmodyfikowała dotychczasowy sposób produkcji lokalnego sera dodając do niego bakterie pleśni. I tak właśnie powstał pierwszy camembert.

Ser camembert  jest produkowany z niepasteryzowanego mleka krowiego. Być może pozostałby znany tylko wieśniakom z niewielkiej francuskiej wsi, gdyby nie fakt, że w 1863 roku został podany Napoleonowi III, przebywającemu w pobliskim Haras du Pin. Tak rozsmakował się w camembercie, że nakazał dostarczać go codziennie do swojego pałacu Tuileries. Nadwornym dostawcą został Victor Paynel, wnuk Marie Harel.

Camembertem świat mógł zacząć się rozkoszować dzięki temu, że ser zaczął być pakowany w drewniane pudełeczka, dzięki którym mógł zacząć podróżować na dalekich dystansach. Wtedy dotarł do Stanów.

W roku 1950 camembert zaczął być produkowany na masową skalę i nieco mniej przypominać ser wytwarzany do tej pory w Normandii. Rodzimi producenci zaczęli wtedy walczyć o uznanie camemberta według tradycyjnej receptury za produkt regionalny. 31 sierpnia 1983 roku Camembert du Normandie otrzymuje status Appellation d’origine contrôlée (AOC). W 1992 roku zostaje on zastąpiony przez unijną apelację Appellation d’origine protégée (AOP), czyli chronioną nazwę pochodzenia. Jedynie sery posiadające taką apelację są produkowane zgodnie z tradycyjnymi recepturami z surowego mleka.

zywnosc.com.pl
© Materiał chroniony prawem autorskim –  regulamin